Juvénal 7,36-97

36-52

accipe nunc artes. ne quid tibi conferat iste,
quem colis et Musarum et Apollinis aede relicta,
ipse facit uersus atque uni cedit Homero
propter mille annos, et si dulcedine famae
succensus recites, maculosas commodat aedes.                             40
haec longe ferrata domus seruire iubetur
in qua sollicitas imitatur ianua portas.
scit dare libertos extrema in parte sedentis
ordinis et magnas comitum disponere uoces;
nemo dabit regum quanti subsellia constant                                  45
et quae conducto pendent anabathra tigillo
quaeque reportandis posita est orchestra cathedris.
nos tamen hoc agimus tenuique in puluere sulcos
ducimus et litus sterili uersamus aratro.
nam si discedas, {laqueo tenet ambitiosi                                        50
consuetudo mali,} tenet insanabile multos
scribendi cacoethes et aegro in corde senescit.

schol. Iuu. 7,51 scribendi cacoethes] mala consuetudo scribendi, quae obliuisci non potest

53-62

sed uatem egregium, cui non sit publica uena,
qui nihil expositum soleat deducere, nec qui
communi feriat carmen triuiale moneta,                                        55
hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum,
anxietate carens animus facit, omnis acerbi  
inpatiens, cupidus siluarum aptusque bibendis
fontibus Aonidum. neque enim cantare sub antro
Pierio thyrsumque potest contingere maesta                                  60
paupertas atque aeris inops, quo nocte dieque
corpus eget: satur est cum dicit Horatius “euhoe”.

Le rapport avec Callimaque
  • Callimaque frg. 1,21-28 Pfeiffer
    καὶ γὰρ ὅτ⌋ε πρ⌊ώ⌋τιστον ἐμοῖς ἐπὶ δέλτον ἔθηκα
    γούνασι⌋ν, Ἀ[πό]λλων εἶπεν ὅ μοι Λύκιος·
    “…….]…ἀοιδέ, τὸ μὲν θύος ὅττι πάχιστον
    θρέψαι, τὴ]ν̣ Μοῦσαν δ’ ὠγαθὲ λεπταλέην·
    πρὸς δέ σε] καὶ τόδ’ ἄνωγα, τὰ μὴ πατέουσιν ἅμαξαι
    τὰ στείβε⌋ιν, ἑτέρων ἴχνια μὴ καθ’ ὁμά
    δίφρον ἐλ]ᾶ̣ν μηδ’ οἷμον ἀνὰ πλατύν, ἀλλὰ κελεύθους
    ἀτρίπτο]υ̣ς, εἰ καὶ στε⌊ι⌋ν̣οτέρην ἐλάσεις”.
  • Callimaque hymn. 2,105-112
    ὁ Φθόνος Ἀπόλλωνος ἐπ’ οὔατα λάθριος εἶπεν·
    “οὐκ ἄγαμαι τὸν ἀοιδὸν ὃς οὐδ’ ὅσα πόντος ἀείδει”.
    τὸν Φθόνον ὡπόλλων ποδί τ’ ἤλασεν ὧδέ τ’ ἔειπεν·
    “Ἀσσυρίου ποταμοῖο μέγας ῥόος, ἀλλὰ τὰ πολλά
    λύματα γῆς καὶ πολλὸν ἐφ’ ὕδατι συρφετὸν ἕλκει.
    Δηοῖ δ’ οὐκ ἀπὸ παντὸς ὕδωρ φορέουσι μέλισσαι,
    ἀλλ’ ἥτις καθαρή τε καὶ ἀχράαντος ἀνέρπει
    πίδακος ἐξ ἱερῆς ὀλίγη λιβὰς ἄκρον ἄωτον”.
  • Callimaque epigr. 28,1-4
    ἐχθαίρω τὸ ποίημα τὸ κυκλικόν, οὐδὲ κελεύθῳ
    χαίρω, τίς πολλοὺς ὧδε καὶ ὧδε φέρει·
    μισέω καὶ περίφοιτον ἐρώμενον, οὐδ’ ἀπὸ κρήνης
    πίνω· σικχαίνω πάντα τὰ δημόσια.
  • Callimaque frg. 1,29-40 Pfeiffer
    τῷ πιθόμη]ν· ἐνὶ τοῖς γὰρ ἀείδομεν οἳ λιγὺν ἦχον
    τέττιγος, θ]όρυβον δ’ οὐκ ἐφίλησαν ὄνων.
    θηρὶ μὲν ο⌋ὐατόεντι πανείκελον ὀγκήσαιτο
    ἄλλος, ἐγ]ὼ δ’ εἴην οὑλ̣[α]χύς, ὁ πτερόεις,
    ἆ πάντ⌋ως, ἵνα γῆρας ἵνα δρόσον ἣν μὲν ἀείδω
    πρώκιο⌋ν ἐκ δίης ἠέρος εἶδαρ ἔδων,
    αὖθι τ⌋ὸ̣ δ̣’ ⌊ἐκ⌋δύοιμ⌊ι⌋, τό μοι βάρος ὅσσον ἔπεστι
    τριγ⌋λ̣ώ̣⌊χι⌋ν̣ ὀλ⌊οῷ⌋ νῆσος ἐπ’ Ἐγκελάδῳ.
    …….Μοῦσαι γ⌋ὰρ ὅσους ἴδον ὄθμα⌊τ⌋ι παῖδας
    μὴ λοξῷ, πολιοὺς⌋ οὐκ ἀπέθεντο φίλους.
    ………….]σε̣[..] πτερὸν οὐκέτι κινεῖν
    ………….]η̣ τ̣[ῆ]μ̣ος ἐνεργότατος.

63-97

quis locus ingenio, nisi cum se carmine solo
uexant et dominis Cirrhae Nysaeque feruntur
pectora uestra duas non admittentia curas?                                    65
magnae mentis opus nec de lodice paranda
attonitae currus et equos faciesque deorum
aspicere et qualis Rutulum confundat Erinys.
nam si Vergilio puer et tolerabile desset
hospitium, caderent omnes a crinibus hydri,                                  70
surda nihil gemeret graue bucina. poscimus ut sit
non minor antiquo Rubrenus Lappa coturno,
cuius et alueolos et laenam pignerat Atreus?
non habet infelix Numitor quod mittat amico,
Quintillae quod donet habet, nec defuit illi                                    75
unde emeret multa pascendum carne leonem
iam domitum; constat leuiori belua sumptu
nimirum et capiunt plus intestina poetae.

Horace sat. 1,4,39-44
primum ego me illorum, dederim quibus esse poetis,
excerpam numero: neque enim concludere uersum  
dixeris esse satis neque, siqui scribat uti nos
sermoni propiora, putes hunc esse poetam.
ingenium cui sit, cui mens diuinior atque os
magna sonaturum, des nominis huius [sc. poetae] honorem.

contentus fama iaceat Lucanus in hortis
marmoreis, at Serrano tenuique Saleiio                                          80
gloria quantalibet quid erit, si gloria tantum est?
curritur ad uocem iucundam et carmen amicae
Thebaidos, laetam cum fecit Statius urbem
promisitque diem: tanta dulcedine captos
adficit ille animos tantaque libidine uolgi                                      85
auditur. sed cum fregit subsellia uersu  
esurit, intactam Paridi nisi uendit Agauen.
ille et militiae multis largitus honorem
semenstri uatum digitos circumligat auro.
quod non dant proceres, dabit histrio. tu Camerinos                      90
et Baream, tu nobilium magna atria curas?
praefectos Pelopea facit, Philomela tribunos.
{haut tamen inuideas uati quem pulpita pascunt.}
quis tibi Maecenas, quis nunc erit aut Proculeius
aut Fabius, quis Cotta iterum, quis Lentulus alter?                        95
tum par ingenio pretium, tunc utile multis
pallere et uinum toto nescire Decembri.


Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée.

Ce site utilise Akismet pour réduire les indésirables. En savoir plus sur comment les données de vos commentaires sont utilisées.