Claude : empereur érudit

Œuvres

Claude FRHist n° 75 test. 1-2 ap. Suet. Claud. 41,1-42,2 historiam in adulescentia hortante T. Liuio, Sulpicio uero Flauo etiam adiuuante, scribere adgressus est. et cum primum frequenti auditorio commisisset, aegre perlegit refrigeratus saepe a semet ipso. nam cum initio recitationis defractis compluribus subsellis obesitate cuiusdam risus exortus esset, ne sedato quidem tumultu temperare potuit, quin ex interuallo subinde facti reminisceretur cachinnosque reuocaret. (2.) in principatu quoque et scripsit plurimum et assidue recitauit per lectorem. initium autem sumpsit historiae post caedem Caesaris dictatoris, sed et transiit ad inferiora tempora coepitque a pace ciuili, cum sentiret neque libere neque uere sibi de superioribus tradendi potestatem relictam, correptus saepe et a matre et ab auia. prioris materiae duo uolumina, posterioris unum et quadraginta reliquit. (3.) composuit et de uita sua octo uolumina, magis inepte quam ineleganter; item Ciceronis defensionem aduersus Asini Galli libros satis eruditam. nouas etiam commentus est litteras tres ac numero ueterum quasi maxime necessarias addidit; de quarum ratione cum priuatus adhuc uolumen edidisset, mox princeps non difficulter optinuit ut in usu quoque promiscuo essent. extat talis scriptura in plerisque libris ac diurnis titulisque operum. (42.1.) nec minore cura Graeca studia secutus est, amorem praestantiamque linguae occasione omni professus. cuidam barbaro Graece ac Latine disserenti: “cum utroque – inquit – sermone nostro sis paratus”; et in commendanda patribus conscriptis Achaia, gratam sibi prouinciam ait communium studiorum commercio; ac saepe in senatu legatis perpetua oratione respondit. multum uero pro tribunali etiam Homericis locutus est uersibus. quotiens quidem hostem uel insidiatorem ultus esset, excubitori tribuno signum de more poscenti non temere aliud dedit quam:
ἄνδρ’ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ [Il. 24,369; Od. 16,72; 21,133].
(2.) denique et Graecas scripsit historias, Tyrrhenicon uiginti, Carchedoniacon octo. quarum causa ueteri Alexandriae Musio additum ex ipsius nomine <nouum>; institutumque ut quotannis in altero Tyrrhenicon libri, in altero Carchedoniacon diebus statutis uelut in auditorio recitarentur toti a singulis per uices.

Suétone Claud. 33,2 aleam studiosissime lusit, de cuius arte librum quoque emisit, solitus etiam in gestatione ludere, ita essedo alueoque adaptatis ne lusus confunderetur.

Discours officiels

De aetate recuperatorum et de accusatoribus coercendis (papyrus P 8507 = BGU II 611 = ChLA X 418)
De iure honorum Gallis dando (CIL xiii 1668 = ILS 212)

Le responsum aux Alexandrins de 41 p.C. : P. Lond. 1912

Henry Bardon, Les Empereurs et les lettres latines d'Auguste à Hadrien, Paris 1940, 125-161.
Y. Burnand, Y. Le Bohec et J.-P. Martin éds., Claude de Lyon, Empereur romain. Actes du colloque Paris - Nancy - Lyon, novembre 1992, Paris 1998.
Eleanor Huzar, «Claudius - The Erudite Emperor», ANRW II 32.1 (1984), 611-650.
Arnaldo Momigliano, Claudius, the Emperor, and his Achievement, Oxford 1934.
E. Mary Smallwood, Documents Illustrating the Pincipates of Gaius Claudius and Nero, Bristol 1984².
V.M. Strocka éd., Die Regierungszeit des Kaisers Claudius(41-54 n. Chr.). Umbruch oder Episode?, Mainz 1994.

sur les Tyrrenika : D. Briquel, Le témoignage de Claude sur Mastarna/Servius Tullius, RBPh 68 (1990), 86-108.

sur le De uita sua : M. Sordi, Il De uita sua di Claudio e le caratteristiche di Claudio come storico di se stesso e di Roma, RIL 127 (1993), 213-219.

OpenEdition vous propose de citer ce billet de la manière suivante :
Alessandro Garcea (20 mars 2017). Claude : empereur érudit. LL-HdT. Consulté le 7 septembre 2024 à l’adresse https://doi.org/10.58079/qzbt


Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *

Ce site utilise Akismet pour réduire les indésirables. En savoir plus sur comment les données de vos commentaires sont utilisées.